Kiedy piosenkarka, autorka tekstów i muzyk, Avril Lavigne pierwszy raz wybuchła na muzycznej scenie w wieku 17 lat była znana, jako młoda, pop-rockowa chłopczyca, która sprzeciwiała się pokazywaniu ciała, preferując wykonywanie swoich utworów na żywo, jako część zachęcenia ludzi do zakupu albumu, pełne życia melodie i teksty mówiące wprost. Pozostawanie niezłomnie wierną sobie, stawianie muzyki ponad obraz zaowocowało dla artystki urodzonej krytyków Kanadzie zarówno [pośród] krytyków jak i [w sposób] komercyjny. W 2002 roku Lavigne wystrzeliła w światowe gwiazdorstwo muzyki pop z [pokrytym] 6-krotną platyną [albumem] Let Go, [jego] następną z 2004, [pokrytym] 3-krotną platyną Under My skin i platynowym The Best Damn Thing z 2007. W ciągu trzech swoich albumów, Lavigne zyskała szereg światowych hitów: "Complicated," "Sk8er Boi," "I'm With You," "Losing Grip," "Don't Tell Me," "My Happy Ending," "Nobody's Home," "Keep Holding On," "Girlfriend," "When You're Gone," "Hot," i "The Best Damn Thing." Zdobyła osiem nominacji do Grammy Awards, wygrała siedem Canadian Juno Awards i sprzedała więcej niż 30 milionów płyty i blisko 20 milionów utworów na całym świecie przez ostatnie osiem lat.

Lavigne rozpoczęła również drugą karierę, jako przedsiębiorca poprzez tworzenie dobrze przyjętej marki (Abbey Dawn), dwóch zapachów (Black Star i Forbidden Rose), rozszerzenie działalności w filmie (Over the Hedge, Fast Food Nation), jaki i zobowiązanie się do działalności filantropijnej, której oddawała się przez lata, tworząc The Avril Lavigne Foundation. [Fundację, która] współpracuje z wiodącymi fundacjami charytatywnymi, które tworzą i realizują program poszerzenia świadomości i zapewniania wsparcia dzieciom i młodzieży żyjącej z poważnymi chorobami bądź niepełnosprawnością.
Przy tak wielu różnorodnych projektach i imponującemu sukcesowi muzycznego warto zaznaczy, że Avril Lavigne ma 26 lat.

Może być [uznana za] młodą według wytrawnych wykonawców, ale zmieniła się, jako osoba i jako artystka od wydania The Best Damn Thing. Lavigne przynosi dojrzałość i zrozumienie, jakie osiągnęła poprzez miłość [w swoim] czwartym albumie, Goodbye Lullaby, który zostanie wydany przez RCA Records w marcu 2011.
"Dalam z siebie wszystko i niczego w sobie nie tlumiłam,'' Lavigne mówi o ''Goodbye Lullaby'', na którą napisała bądź współtworzyła piosenki, oraz napisała i wyprodukowała dwie - "4 Real'' i ''Goodbye'' - całkowicie na własną rękę. ''Pozwoliłam sobie na wrażliwość. Myślę, że to [dzieje się] podczas prawdziwych chwil, z którymi ludzie mogą się utożsamić. Ci, którzy usłyszeli album mieli bardzo silne emocje w odniesieniu do piosenek, więc zdałam sobie sprawę, że gdy coś jest bardzo prawdziwe to prawdopodobnie kogoś dotknie. Piękno muzyki polega na tym, że daje ona pole do interpretacji.''

Napisany w różnych momentach na przestrzeni ostatnich lat, ''Goodbye Lullaby'' jest wypełniony dającymi się interpretować, płynącymi z serca piosenkami, które niosą ze sobą różnorodne emocje, które odzwierciedlają gorzki, niekoniecznie kojarzony z najbardziej znanymi melodiami Avril Lavigne charakter. Wyłączając pierwszy singiel, niebywale zadziorne ''What The Hell'' i ''Smile'', które kreują idealny pomost od jej poprzedniej pracy. W pozostałej części ''Goodbye Lullaby'' odkrywa Avril Lavigne poznającą, co to znaczy przeżywać trudne momenty i wychodzić z nich silniejszym - taka tematyka pojawia się w piosenkach takich jak "Everybody Hurts," "Push," "Remember When," i "Wish You Were Here."

''Ogólnie album jest o tym, jak każdy z nas przechodzi przez trudne doświadczenia, czy to przez zakończenie związku, utratę pracy czy też po prostu tęsknotę za kimś,'' mówi Lavigne. ''Przechodzimy przez to i dorastamy''. To uczucie nigdzie nie jest wyrażone lepiej niż w ''Goodbye'', delikatnej balladzie na pianinie, która zamyka album. ''"Goodbye" to najbardziej bolesny i wrażliwy kawałek, jaki kiedykolwiek napisałam i nagrałam w mojej karierze,'' mówi Lavigne. ''To bardzo wyjątkowa piosenka, ponieważ napisałam ją i wyprodukowałam samodzielnie. Jest bardzo realistyczna i prawdziwa. Nie możesz tego udawać.''

Intensywnością ''Goodbye Lullaby'' jest jej zrównoważenie poprzez instrumenty: jasne, bogate faktury akustycznej gitary i pianina oraz orkiestry w "Darlin'," "Remember When," i "Goodbye." Przez to wszystko, od skocznych popowych piosenek do łagodnych ballad, głos Lavigne jest z przodu i w środku, wzrasta i wzywa w łatwy sposób poprzez emocje, jakich wymagają jej teksty.

''Ten album jest o mnie, o mnie jako o piosenkarce, autorce tekstów i muzyku,'' mówi Lavigne. ''Zazwyczaj wokal zostaje pogrzebany w muzyce i nie zawsze możesz usłyszeć wartość, charakter i emocje po pewnym momencie. Chciałam, żeby mój głos był głównym instrumentem. To zmusiło mnie to prawdziwego wyrzucania [z siebie]. Nadal kocham dawać czadu, ale chciałam, żeby ta płyta pokazała inną stronę. To dlatego niektóre piosenki wyprodukowałam sama, czego nigdy nie spodziewałam się zrobić.''

Przez resztę utworów na płycie piosenkarka zwróciła się tu wieloletniemu przyjacielowi i współautorowi Evanowi Taubenfeldowi i Butchowi Walkerowi jak również Maxowi Martinowi. Innym ważnym wpływem był frontman Sum 41, Deryck Whibley, który wykorzystał swoje zdolności w dziedzinie produkcji w kilku piosenkach, w tym ''Darlin','' - piosence, którą Lavigne napisała w wieku 14 lat. ''Kiedykolwiek, gdy słyszę 'Darlin' myślę o rodzinnym pokoju, w którym ją napisałam i graniu jej dla mojej mamy,'' mówi. "To dla mnie bardzo wyjątkowe móc mieć ją ['Darlin'] na albumie.''

[Dziewczyna] z małego miasta, Napanee, Ontario. Lavigne pisała, śpiewa i występowała przez kilka lat przed wydaniem swojego debiutanckiego albumu, Let Go, który zawierał znakomite single "Complicated" i "Sk8r Boi" i sprzedał się w ponad 16 milionach sztuk na całym świecie. Jej druga płyta [z] 2004 [roku], Under My Skin, zadebiutowała na 1 miejscu listy Billboard Top 200 i sprzedała się w ponad ośmiu milionach kopii na całym świecie zawierając takie hity jak "Don't Tell Me"i "My Happy Ending." Trzy lata później nadeszło The Best Damn Thing, które zawierało [znajdujący się na] pierwszym miejscu singiel "Girlfriend." Największe nagranie Lavigne do tego momentu, "Girlfriend," było The Top Digital Track 2007 [roku], sprzedało się w ponad 7.3 mln [jako] download [singiel] w ośmiu językach. The Best Damn Thing zawierało epicką balladę "Keep Holding On," którą Lavigne napisała na prośbę 20th Century Fox do fantastyczno/przygodowego filmu Eragon. Piosenki Lavigne trafiły także na soundtracki takich filmów, jak: Sweet Home Alabama, Bruce Almighty, Legally Blonde 2, The Princess Diaries 2, czy The House Bunny.

W 2010 [roku] Lavigne napisała "Alice" do fantastycznego filmu Tima Burton'a Alicja w Krainie Czarów, [utwór] który został zawarty na albumie Almost Alice wydanym w marcu. Teledysk do "Alice" wyreżyserował Dawid Meyers przedstawiając przygodę Lavigne w króliczej norze. [Piosenkarka] stworzyła również połączenie swojej kolekcji projektując ubrania "Alice in Wonderland" dla Abbey Dawn, [ubrania] które były sprzedawane w połączeniu z datą premiery filmu.

Dla Lavigne, która mówi, że rzeczą, na którą najbardziej czeka w związku z wydaniem Goodbye Lullaby jest możliwość wyruszenia w trasę i występowania dla fanów na całym świecie to była podróż, jak trąba powietrzna. "Moi fani są hardcorowi," mówi Lavigne. "Są bardzo oddani i wspierający - taki rodzaj fanów, którzy są obok. Możliwość spotkań z nimi po koncertach, czytanie listów od nich to było niesamowite doświadczenie. Rzeczy, jakie mi mówią są bardzo wyjątkowe. Ludzie przychodzili, zaczynali płakać mówiąc, 'Nie masz pojęcia, ile Twoja muzyka dla mnie zrobiła.' " To wszystko, co muszę usłyszeć. Jeśli mogę dać choć [jednej] osobie siłę poprzez moją muzykę to [jest] to naprawdę cholernie wyjątkowe."

(s) AvrilLavigne.com